Vorige week maandag was het dan eindelijk tijd voor mijn debuut op de marathon en wel de Dublin Marathon! De keuze voor de Dublin Marathon was niet zo heel moeilijk aangezien Ierland bij uitstek mijn favoriete land is. Ik wou dus mijn eerste marathon in Ierland lopen en waarom dan niet gelijk in Dublin waar de marathon in de hardloopwereld ook beter bekend staat als "The friendly marathon"
Zoals velen van jullie al gelezen hadden was de aanloop naar de marathon alles behalve wat het standaard trainingsboekje zegt. Vanaf begin dit jaar geklooi met mijn schildklier zorgde ervoor dat ik maanden lang niet heb kunnen trainen (en zelfs deels maar kunnen werken) en dat ik feitelijk maar 1 1/2 a 2 maand nog had om de marathon voor te bereiden. Grootste uitdaging was om in die 2 maand niet geblesseerd te raken met een overbelastingsblessure. Iets wat makkelijk zou kunnen gebeuren omdat het lichaam dus een hele tijd stil had gezeten en ik in mijn hoofd nog volop getraind was. Een paar keer dreigte dit dan ook te gebeuren, o.a. met overbelaste pezen in mijn linker hak en overbelaste gewrichten in mijn voet.
Gelukkig merkte ik dit redelijk op tijd zodat een enkele dagen tot week rust dit weer redelijk oploste. Of in ieder geval genoeg om verder te trainen :)
Maar al met al ging de tijd snel voorbij en had ik eigenlijk nog niets aan lange duurlopen gedaan. De lochem trail van 32km en een trainingsloopje op en neer naar mijn ouders van 36 km waren de enige 2 lange lopen die ik nog kon doen.
Hierdoor wist ik ook nog steeds niet goed voor welke tijd ik eigenlijk moest gaan (en of ik het sowieso zou gaan redden) Gelukkig kon ik net voor de tijd nog een 10 engelse mijl loopje doen als test. Die had ik relax gelopen en kwam toen omgerekend naar de marathon op zo'n 3:21 uit. Daarom heb ik dus ook een tijd van 3:30 aangenomen en mijn bedoeling was dan ook niet sneller maar ook niet langzamer dan die tijd te gaan (nou ja eigenlijk wou ik 3:29:59...)
Op de dag zelf heb dan ook gewoon de vlaggetjes van 3:30 gevolgd. (die vlaggetjes zijn hazen die precies 3:30 lopen met een grote vlag boven hun met de tijd er op) Alles liep eigenlijk erg makkelijk, alleen heb ik zelf moeite met een vol parcours.
Ik ben dan te sociaal (voor zover ik dat van mijzelf mag zeggen ;) en laat continue mensen voor. Met gevolg dat ik ieder keer terrein verloor op de vlaggen lopers. Maar omdat ik over had kon ik ze gelukkig elke keer wel weer bij halen.
De laatste 5 kilometer lag ik wel een stukje op ze achter en heb ik nog geprobeerd te versnellen. Dat ging op zich wel echter stond er op een gegeven moment zoveel publiek dat we maar max met 2 man naast elkaar konden lopen. Ik moest dus iedere keer mensen vragen of ik er langs mocht. Gelukkig was de straat naar de finish zelf toe afgezet met hekken en hadden we weer vrijbaan. Daar ben ik nog een stukje versneld en kwam dus uiteindelijk in 3:30:54 over de finish. Jammer van die 54 seconden maar goed ik voelde me nog super en heb ook na de tijd geen last gehad van spierpijn (bahalve dan in mijn kaken van het lachen dat ik de hele weg heb gedaan :) Al met al niet de 3 uur marathon tijd die ik in de voorbereiding in gedachten had. Maar zeker gezien de omstandigheden een geslaagde 1e marathon!
Enige waar ik nu wel last van heb gekregen is een lopersknie. Ik heb zondag nog 15 km gelopen en voel hem wel goed. De komende tijd zorgen dat dat over gaat en hopelijk kan ik dan nog iets op snelheid trainen want ik heb nog wel een beetje een hard hoofd in de 7HL om die onder het uur te lopen. Ben bang dat ik wel inhoud heb maar te weinig snelheid.
Hoe dan ook, ik ga gewoon een poging wagen bij de 7 heuvelenloop om onder het uur te lopen.....ik zie wel waar het schip strandt.
Tot bij de zeven heuvelenloop in Nijmegen!
Reageer op dit artikel
Eerdere reactie(s):